Świetlna komunikacja

Hej, Ty, naprzeciwko... W tym oknie po środku, z zieloną poświatą. Ciekawe jak Ci dziś minął dzień? Czy po dniu pracy ktoś na Ciebie czekał z obiadem? Czy ktoś zrobił herbatę? Po policzku pogładził? Czy może samotnie Ci w pustym mieszkaniu i tęsknisz za kimś kto obok, pod rękę i za rękę poprowadzi? Kto kołderką przykryje kiedy zimno pod piżamkę się wkrada? A może dobrze Ci tak jak jest i lubisz swoją samotność, albo dom pełen rodzinnego harmidru?

Czy wiesz jak lubisz? Czy wiesz jak chcesz? Czy wiesz jak Ci jest?

Oczarowały mnie przed chwilą kolorowe światełka. Aż sama zapaliłam dla solidarności małą lampkę w moich czterech kątach, by raźniej kolorom było. I tak między sobą się komunikują tęczowe okna po środku wieczoru. I opowiadają sobie nawzajem historie mieszkańców. I tylko one wiedzą jak jest naprawdę.

Z pozycji świadka widać więcej.

Dziś jestem małym żółtym światełkiem i podglądam swoje życie.