New day is coming

Czasami trzeba znaleźć się poza trasą, by pojawiła się nowa, która będzie lepsza. Czasami trzeba spóźnić się na kilka planowanych pociągów z rzędu, by odjechać tym odpowiednim dzień później… Gdyby wsiadło się zgodnie ze sztywnym planem, można przegapić zachód słońca skąpany w dorodnych sosnach i trawie swobodnym kołysaniu, obserwacje pełni księżyca podróżującego ku odważnemu wschodowi słońca… I kiedy już myślisz, że kolejny pociąg to ten, Bóg zsyła ci życzliwego konduktora, który radzi jechać dwie godziny później, i mruga figlarnie okiem… I wiesz, że to twój los wygrany na loterii. Idziesz z nim w sercu przed siebie, w uliczki nieznanego miasta, które odsłania przed tobą nieśmiało swoje poranne tajemnice.

Czasem trzymając się uparcie planu można przegapić noc z piaskiem we włosach, chłodem morskiego wiatru, szemraniem wydm i muzyką fal układających najczulszą kołysankę dla tych, którym do szczęścia wystarczy kawałek plaży, niebo, oddech i ciepło księżyca. Czasem dobrze właśnie tak dobrowolnie zafundować sobie reset systemu bez robienia kopii zapasowych. Bo rano jest się nowym człowiekiem, w nowym dniu, z nowym biletem, na nowej drodze do TUTAJ.

A teraz… Teraz kończący się dzień mówi, moja piękna, nie żałuj niczego, nie roń łez nad mym końcem. Jutro wstanę jako nowy świt, z nowymi chmurami, innymi podmuchami wiatru i odcieniami słońca, których nie mam dziś. Przyniosę nowych ludzi, nowe dźwięki, nowe sytuacje. Połóż ufnie swą głowę na czułym łonie nocy. Słuchaj jak faluje jej pierwotny rytm, a kiedy przyjdzie czas, wyciągnij ciekawie dłonie ku niezapisanej drodze, kolejnego dnia… Mam ci naprawdę dużo do zaoferowania. Więc po prostu bądź i pozwól mi się karmić. O wszystko już zadbano. Nie szarp się ze mną, bo stracisz oddech… Tylko sobie zaszkodzisz. Nie twórz zbędnych historii. Naprawdę nie trzeba, i tak zrobię po swojemu, a zapewniam cię, tego nie mogłeś wymyślić, więc nie trać swojej cennej energii.

Przyjdź do mnie pusty, a ja napełnię cię sobą po brzegi.